برای بار n ام میگم، هم برای یادآوری خودم و هم برای شما دوستان، خواهش می کنم موقع رویاپردازی و تجسم صحنه های هرچند کوچیک و ظاهرا بی ارزش زندگی، همه حواسمون رو شش دنگ جمع کنیم.همه زندگیمون رو خودمون میسازیم با همین افکار و تجسماتمون.توی یه کتاب* خوندم ما زندگی رو با افکارمون میسازیم و نه با اعمالمون.دیشب از ته ته ته قلبم به این جمله ایمان آوردم.
دیشب یه شب فوق العاده بود.عجیب و غریب.من تجسم خیلی از رویاهام رو دیشب دیدم...خیلی از اون افکاری که شبها موقع خواب توی ذهنم میومدن رو دیشب توی واقعیت دیدم...
مواظب رویاهامون باشیم...
مواظب افکارمون باشیم...
زندگیمون رو همینها میسازن...من مطمئنم...