از صبح که بیدار شدم یه جورایی بیقرار بودم.هی فکر کردم چرا اینجوری شدم؟!هی فکر کردم و به جایی نرسیدم!
پیش خودم برنامه ریزی کردم که نهار درست می کنم و میشینم پای درسم و تارت هم درست می کنم و عصری آماده میشم و میرم خونه دوستم مهمونی تولد شوهرش.مهونی که نه، یه دورهمی که میدونم کلی خوش می گذره!
باباجان گفتند نهار هرچی از قبل مونده میخورن و منم از خدا خواسته بیخیال نهار درست کردن شدم.رفتم توی آشپزخونه که خمیر تارت رو درست کنم که صدای جنگ و دعوای زن و شوهر همسایه مغزم رو برد!خانومه همچین از ته دل ناله می کرد و نفرین می کرد که من میلرزیدم!
همچنان هم توی دلم رخت میشستند!
هی سعی می کردم خودم رو آروم کنم و به عصر فکر کنم و به چیزهای خوب فکر کنم.به درسم و ...
یه تلفن همه چیز رو بهم ریخت و دلشوره و حس بدم رو صد برابر کرد:دایی کوچیکم رفته توی کما!!!
حالا هیچ چیزی نمیتونه آرومم کنه.تهران نیست و کلی از اینجا دوره.البته نزدیک بود هم کاری از دست من برنمیومد...
کلیه هاش از کار افتاده و قند و اوره ش بالاست...
دارم بال بال میزنم...
هیچ کاری نمی تونم بکنم.حالم بده.احساس مزخرف بی پناهی و تنهایی دارم.خیلی سردمه...
میشه براش دعا کنین؟
دعا کنین هرچی براش خوبه براش اتفاق بیوفته.
تمرکز ندارم.هی کتابام رو نگاه می کنم و هی نمیتونم چیزی بخونم...
میشه براش دعا کنین؟میشه؟!
دعا کنین هرچی به صلاحشه اتفاق بیوفته براش...