عمه م رفت...
امروز غروب...
مامانم هنوز جریان دایی م رو نمیدونه.فردا قراره دفنش کنیم و بعد از مراسم با کلی از فک و فامیل بیایم و بهش بگیم.بابام خونه نیست.از بیرون زنگ زد و بهم گفت که عمه م اینجوری شده...من دارم خفه میشم...جلوی مامانم باید خودم رو کنترل کنم...من نمیتونم...دارم می لرزم...دارم یخ می کنم...اصلا نمیدونم چرا دارم اینها رو اینجا مینویسم.دارم میترکم...میخوام برم خونه عمه م.ولی مامانم رو نمیتونم تنها بذارم...من دارم منفجر میشم.فردا قراره داییم رو دفن کنیم و پس فردا هم مجلس ختمشه.بعدش هم لابد عمه م...میدونم هیچ کس موندنی نیست.ولی من الان دارم خفه میشم.دارم خفه میشم.کلی لباس پوشیدم ولی دارم سگ لرزه میزنم.الان من کاری از دستم برنمیاد.باید بشینم همینجا.نه می تونم برم خونه عمه م و نه میتونم اینجا بشینم.داشتم کامنتهاتون رو برای پست قبل میخوندم که بابام زنگ زد و گفت که اینجوری شده...
سردمه.دارم خفه میشم.عمه نازنینم...دایی جونم...ای داد...
عمو بزرگم ایران نیست.همین الان زنگ زد برای احوالپرسی.گفت دلم برات تنگ شده.منم نشسته بودم و آروم و بیصدا زااار میزدم.میگه صدات چرا اینجوریه؟بازم سردرد گرفتی؟کلی شوخی کرد باهام.نمیدونه عمه م اینجوری شده.تازه هفته دیگه برمیگرده.به اون چه جوری بگیم که خواهر محبوبش اینجوری شده؟به عمویی که تازه دوتا رگ قلبش رو که گرفته بود فنر گذاشته.اون یکی عموم همزمان آلزایمر و پارکینسون گرفته.پیر نیست ها ولی خوب یهو این دوتا مرض رو با هم گرفته.حال اون هم خوب نیست.کلی هم روی خواهر و برادرهاش حساسه.به اون چه جوری باید بگن؟!
میترسم...میترسم...
دوستای گلم میشه دعا کنین؟میشه بخواین این انرژی گندی که چند ساله افتاده روی خانواده ما، بره و دیگه پیداش نشه؟!
برادرم هنوز جریان داییم رو نمیدونه.توی امتحاناتشه.از نظر روحی هم خیلی اوضاع مناسبی نداره.دایی و عمه رو که بفهمه میدونم اونجا تنهایی چه به سرش میاد.مخصوصا با این وضع روحی که الان داره.
به مامانم چه جوری بگیم برادر کوچیکش که کلی عزیز بود براش، اینجوری شده؟!مامانم هنوز خودش خیلی سرپا و سرحال نیست...
میشه دعا کنین برای آرامشمون؟میشه؟!
برای اولین بار توی عمرم آرزو می کنم کاش میشد بزرگ نشم و بچه بمونم.دلم یه آغوش گرم و بزرگ میخواد که برم توش و گرم گرم بشم.دلم امنیت میخواد.دلم آرامش میخواد.دلم زندگی میخواد.یه زندگی معمولی.نه یه زندگی که هی سعی کنم با همه گندهاش، به خودم بقبولونم که به به چقدر همه چیز خوبه.خوب بودن واقعی میخوام.