داییم خدا رو شکر حالش بهتره.هنوز توی سی سی یو هستش ولی خب اصلا قابل مقایسه با چند روز پیشش نیست.خدا رو شکر.امیدوارم بهتر و بهتر بشه حالش.ممنون از دعاهاتون.
زندگی در گذره.بدون هیچ اتفاق خاصی.
با اینکه از فیس بوک خیلی بدم میاد ولی یکی از دوستهای دوران راهنماییم رو از توش پیدا کردم و فعلا خیلی ذوق زده هستم.هرچند ایران زندگی نمی کنه ولی خب خیلی خوشحالم که پیداش کردم و قراره عید بیاد ایران و همدیگه رو ببینیم.الان هم هر روز با هم از طریق ایمیل و پیغام در فیس بوک در تماسیم و خلاصه الان من یه رزی خیلی خوشحال می باشم!
راستی شکموهای عزیز و دونات دوستان عزیز، پایین مجتمع پارک پرنس یه دونات فروشی هست که دوناتاش خیلی خوشمزه هستن.من که خودم رو با دوناتهاش خفه کردم، مخصوصا با دونات چیزکیکش.برای نشستن هم جا داره و می تونین دوناتتون رو با نوشیدنی بخورین.یه قسمتش هم رستورانه که گویا قبلا کافه بوده و اسمش دونات شاپ بوده و الان رستوران شده و اسمش رستوران کاسه هستش.ولی به هر حال عاااالیه...اینم یه عکس از دوناتها که البته مال من نیست و از سایت میزغذا هستش و اون دونات گرده که روش خامه صورتی داره دونات چیز کیکه.یه دونات موکا داره که البته توی عکس نیست و اون هم خیلی عالیه.کلا همه شون خوشمزه هستن.هوووم...
دیگه...برادرم داره دو روز دیگه برمیگرده...جاش خیلی خیلی خالیه.من هیچ موقع حس نکردم برادرم پنج سال از من کوچکتره.همیشه باهاش راحت بودم...به هر حال جاش خالیه و دل من تنگ...برو برادرکم و موفق باشی و سالم.چه اینجا باشی و چه هر جای دیگه، جات توی قلبه منه...یه جایی اون وسط های قلبم که هیچ کس دیگه ای نمی تونه اون جا رو بگیره.هیچ کس دیگه ای...این جا بیست و پنج ساله که مال تو هستش و سندش تا آخر عمر به نام خودته...
شرکت سوت و کوره و خبری نیست.کار هم ندارم.منم خیلی خجسته نشستم و دارم فایلهای توی هارد اکسترنالم رو مرتب می کنم!!!از گرسنگی هم دارم غش می کنم و باید بانک هم برم...همین دیگه...
امروز هفته چهل و ششم سال شروع شد و چیزی به هفته پنجاه دو سال و پایان امسال نمونده ها...
راستی من اگه توی وبلاگم خیلی از مسائل و اتفاقات جامعه رو نمینویسم و درباره شون حرف نمیزنم به معنی این نیست که ازشون بیخبرم و یا برام بی اهمیت هستن.نه، اینجا یه وبلاگ روزمره نویسیه و من فقط روزمره هام رو توش می نویسم و ننوشتن خیلی از چیزها دلیل بر بی توجهی من به اونها نیست!!!
هفته تون خوش، دلتون شاد، تنتون سالم، لبتون خندون، قلبتون پر از عشق.
پ.ن:اگه کسی از من توی پستهای قبل سوالی پرسیده و من جواب ندادم، لطفا دوباره بپرسه تا توی پست بعد بهش جواب بدم.
Labels: رزی روزانه نویسی می کند
من نفهمیدم این دونات فروشی کجاست