آقایون رییس همه دسته جمعی با هم رفتن ماموریت و شرکت دست نیروهای نخودی هستش.همکاران عزیز در حال عشق و کیف هستن و سرعت اینترنت شرکت به طرز وحشتناکی اومده پایین از بس که همه مشغولن!منم یه ذره ول ول گشتم و بعدش نشستم پای کارهام درست عین یه کارمند وظیفه شناس!!!

توی این پست میخوام چند تا سوال رو جواب بدم و چند تا رستوران و تاتر معرفی کنم.(یه ذره کار فرهنگی هم انجام بدم اینجا بدک نیست!)

از اونجایی که بنده کمی تا قسمتی شکمو تشریف دارم اول از همه رستوران ها:

رستوران بیکس، توی مرکز خرید گاندی.به نظرم هم غذاهاش خوب بود و هم محیطش جالب بود.جاتون خالی هفته پیش با اکیپ دوستان اونجا بودیم.

تاتر آقای اشمیت کیه، به کارگردانی داوود رشیدی رو هم چند هفته پیش رفتیم و دیدیم.به نظرم لذتبخش بود.از دستش ندیدن!

فیلم اینجا بدون من رو هم دیدم.به نظرم ساده و روون بود.بماند که من از اول تا آخر فیلم اشک ریختم!!!ولی دوسش داشتم.کاش مرز خیال و واقعیت انقدر زیاد بود که به راحتی قابل تشخیص بود...

همچنان مشغول دیدن سریال فرینج هستم...کلی حرف دارم درباره ش که بزنم...

درباره Mood Ring که توی پست قبل درباره ش نوشته بودم و سوال پرسیده بودین از کجا میشه خریدش، فکر کنم مراکز خرید داشته باشن.ولی خاله خانم جان ما از پاساژ نزدیک خونه مون(پاساژ 110 صاحبقرانیه که بغل پاساژ صدف توی خیابان اقدسیه هستش) خریدن.فکر نکنین حالا این رو بندازین توی انگشتتون خیلی دقیق و کامل احساساتتون رو نشون میده.کاشف به عمل اومده که با تغییر دما رنگش تغییر می کنه.کلا چیز جالبیه ولی قابل استناد نیست.

آهان راستی یه چیز دیگه، من محل کارم هم توی طرح زوج و فرده و هم توی طرح ترافیک و نمیتونم ماشین ببرم و مجبورم که با تاکسی و مترو و پیاده و ...خودم رو به شرکت برسونم (هرچند گاهی قاچاقی ماشین هم میارم و پیه جریمه ش رو به تنم میمالم!!!).از خونه مون هم باید یه ذره پیاده بیام تا سوار تاکسی بشم و برسم به خیابون اصلی.امروز صبح خوابالو داشتم پیاده هلک و هلک میومدم که برسم به خیابون تا سوار تاکسی بشم.منگ منگ بودم که یه آقای باشخصیتی نگه داشت و گفت من تا سر خیابون میرم، اگه مسیرتون هست برسونمتون.منم تشکر کردم و به راهم ادامه دادم.یه ذره جلوتر نگه داشت و گفت افتخار آشنایی میدین و ...از همین حرفهایی که این جور مواقع زده میشه.منم تشکر کردم و گفتم نه، ممنون.اونم تشکر کرد و روز خوبی رو برام آرزو کرد و رفت.همچین که رفت داشتم فکر می کردم من همه راههای آشنایی رو به روی خودم بستم و هر موردی هم که پیش میاد رد می کنم و داشتم به خل و چلی خودم فکر می کردم و اینکه آقاهه با شخصیت بود و کلا مدل ظاهریش از اون مدلهایی بود که من می پسندم، یعنی مردانه و مودب و داشتم به خودم می گفتم سی سالت شد و دست از این کارهات بردار و انقدر جنس مخالف به دور نباش و ...خلاصه داشتم یه سری سناریوی تکراری رو توی مغزم تکرار می کردم که دیدم همین آقای محترم یه ذره جلوتر از من برای یه خانوم دیگه نگه داشت که البته اون خانوم هم سوار نشد و آقا سریعا رفت!!!

یعنی جون به جونشون کنن...

روز خوش عزیزانم!