غیبت کدام است و حضور کدام
وقتی چشم نمیبیند و قلب میبیند وغایب است یا وقتی قلب نمیبیند و چشم میبیند،
تو هستی، وقتی از خواب برمیخیزم، وقتی به خواب میروم
وقتی آفتاب طلوع میکند، در شعاع درخشنده خورشید
وقتی ابر میشود در دلتنگی های ابر
وقتی باران میبارد، در قلب مرطوب قطره ها
وقتی برف میبارد، در سپیدی پاک برف
تو هستی در سیمای آدمها، تو هستی در قابهای روی دیوار، تو هستی در آینه پندار
پس چگونه غایبت بنامم که هستی
اما نیستی وقتی که دستهای دلتنگیم به دنبال دستهای عاطفه توست
وقتی نگاهم، نگاه تو را نمییابد
وقتی خون سرخ کلامم را در گونه های شرمگین تو نمیبینم
پس چگونه بگویم هستی که ابرهای دلتنگی آفتاب رویت را پنهان کرده اند
تو هستی گر چه نیستی و نیستی گرچه هستی اما هر جا که هستی خدا یار تو باد
پ.ن:بدجوری هوس نوشتن یه پست عاشقانه به سرم زده.چند روزه به نظرم همه چیز عاشقانه ست.هوا، لحظه ها، تپشهای قلبم و تک تک سلولهای بدنم...دیشب رو دوست میدارم.بدجوری خوشمزه بود...اتوبان و مه و ...یه آرامش عمیق...
Labels: صورتی ِ شیرین
در ضمن بابت ايميل واقعااااااااااااا ممنون و بازم شرمنده
ميبوسمت و شاد باشي هميشه
خیلی خوشحالم برات. امیدوارم همه لحظه هات عاشقانه باشه.
nargessif@gmail.com