خوب امروز پرنده هم توی خیابونها پر نمیزد.البته چند تا کارمند وظیفه شناس خوابالو که مثل خودم مجبور بودن بیان سرکار رو توی خیابونها دیدم.ولی عجب شهر خلوته هااا.طرح ترافیک و زوج و فرد رو هم بیخیال.از دم خونه تا اینجا ده دقیقه ای اومدم...فکر کن...چه رویای شیرینی...کاش هر روز همینجوری بود و لازم نبود ماشین رو دم ایستگاه مترو پارک کنم و برم زیر زمین و با مترو بیام و دوباره سوار یه تاکسی دیگه بشم...هی هی هی ...
امروز ولنتاینه عزیزان من.حالش رو ببرین.امیدوارم قلبهاتون همیشه لبریز از عشق واقعی (واقعی بودنش خیلی مهمه!)و محبت باشه.پنجشنبه هم روز سپندارمزگانه که به اشتباه به روز عشق ایرانی معروف شده.عزیزانم اشتباه نکنین، گول نخورین، سپندارمزگان در حقیقت روز بزرگداشت زنان هستش.یعنی روزیه که خانومها از آقایون کادو می گیرن و البته کادویی هم نمیدن.گفتم شفاف سازی کرده باشم که یه وقت گول نخورین و اغفال نشین.
به هر حال وقتی آدم یاری نداره، بهتره بیاد سرکار تا حداقل دوزار ده شاهی پول دربیاره تا بتونه خرج و مخارجش رو بگذرونه.یادمه اولین سالی که با سسل ولنتاین با هم بودیم(هفت سال پیش)روز ولنتاین من خیلی توی شرکت کار داشتم (البته اینجا کار نمیکردم و یه جای دیگه بودم)و دیر اومدم بیرون.اونم از ساعت چهار اومده بود و بست نشسته بود دم شرکت!با چه مصیبتی از شرکت اومدم بیرون و به رییسم گفتم میرم و دوباره برمیگردم.اومدم پایین و داشتم برای سسل خان تعریف می کردم که یهو انگاری گر گرفت و داد و هوار که آره روز ولنتاین میخوای بری سرکار و ...هر چی بهش گفتم من به رییسم اینجوری گفتم که بذاره بیام بیرون و میخوام بهش زنگ بزنم که رییس جان من دیگه امشب برنمیگردم و ...خلاصه باورش نشد که نشد...و این شد یه سوژه که هر موقع اسم ولنتاین میومد میگفت آره این خانوم(اشاره به بنده)روز ولنتاین میخواست من رو ول کنه و برگرده شرکت.هرچی هم بهش می گفتم مگه من اونسال برگشتم شرکت؟گوش نمیداد که نمیداد.حق هم داشت خوب، طفلک شوک بدی بهش وارد شده بود خوب!!!
حالا امسال هم کلی کار دارم و اومدم شرکت.و البته سسلی هم نیست که از این بابت حرص بخوره.پس در نتیجه من با خیال راحت میشینم پای کارم و اون هم ...نمیدونم چیکار می کنه...اینم یه مدلشه دیگه.هر سال در تب و تاب ولنتاین و تهیه کادو و این حرفها بودم، امسال آرومه و از این خبرها نیست.ولی از همینجا به خودم قول میدم ولنتاین سال دیگه خیلی اوضاع خوب باشه و منم حالم خوب باشه و کلی قلب دور و ورم باشه و از این حرفها و آرزوهای قشنگ...
به هر حال، عشاق گرامی خوش باشین و حالش رو ببرین.آقایون محترم لطفا امروز خوب اصلاح کنین که امروز بازار ماچ و و بوسه و فرنچ کیس و این حرفها داغه...خوبیت نداره روز ولنتاین صورت خانوم خط بیوفته با اون ته ریشهای محترمتون!!!
اینم بگم که اگه یکی من رو ببینه عمرا بفهمه چقدر غم و غصه توی دلمه.من اینجا یه ذره راحت مینویسم وگرنه در عالم حقیقی مثل همیشه خوش و خندان و اوکی هستم.این رو گفتم که یه وقت فکر نکنین به یه آدم اخمالو و غمگین و نالان توی عالم حقیقی طرف هستین.نه عزیزانم خدا حفظ کنه نقابهای مختلفی که هر روز صبح که از خواب پا میشی میتونی مثل رژلب و خط چشم، انتخاب کنی و روی صورتت بذاری.آره جانم، اینطوریاست...
پ.ن:نسترن جان ایمیلت رو دیدم.یعنی وارد اینباکسم شدم ولی نتونستم ایمیلت رو باز کنم.یه ذره این التهاب بخوابه، فکر کنم برادران عزیز و سربازان گمنام، اجازه ورود به اینباکسم رو بدن.به هر حال خیلی ممنونم.اگه بدونی با ایمیلهات چه ذوقی می کنم و چه حال خوبی بهم دست میده...

اضافه شده در ساعت 11:52:یعنی این آقای پسرخاله بینظیره.این آقای پسرخاله و همبازی دوران کودکی من، یه چند سالیه که ساکن بلاد کفر(همون شیطان بزرگ، آمریکا)شده.اون موقعی که ایران بود هر سال روز ولنتاین میومد خونه مون و برام گل رز قرمز میاورد.خیلی هم با هم جور بودیم.از سالی که از ایران رفته هم هر سال روز ولنتاین تلفن میکنه و تبریک می گه.الان هم زنگ زد که کلی خوشحالم کرد.شاید هیچ موقع اینجا رو نخونه.ولی خیلی ازش ممنونم.با این کارش یه حس خیلی خیلی خوب بهم داد.شاد باشی آقای پسرخاله جان!!!